Αγαπημένοι μας φίλοι σας θα θέλαμε αντί ευχών, να μοιραστούμε μαζί σας αγαπημένα μας παραμύθια, γι' αυτές τις τις τόσο ξεχωριστές μέρες...Κάντε κλικ στον τίτλο με τα κόκκινα γράμματα και σε κάθε εικονίδιο στην γιορτινή βιβλιοθήκη και ταξιδέψτε στην μαγεία των παραμυθιών!!!Γιατί όπως είπε και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ''Αν θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο, διαβάστε του παραμύθια. Αν
θέλετε να γίνει πιο έξυπνο, διαβάστε του περισσότερα παραμύθια"
Ναι, σωστά μαντέψατε ,η Κουκουβάγια του νηπιαγωγείου είμαι πάλι...Έχω σπουδαία νέα να σας ανακοινώσω...Αφορούν βέβαια τις δράσεις του προγράμματος e-Twinning "European P.L.A.N. που πραγματοποιήθηκαν πριν κλείσουν τα σχολεία! Τι συμφορά κι αυτή αλήθεια!!! Μου αρέσει το σχολείο και στενοχωριέμαι που είναι κλειστό!!!
Που λέτε, οι φίλοι μου όλοι, τα ζώα πήγαν σε διάφορα μέρη...Και πριν φύγουμε βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία!
Να σας τους συστήσω όμως...
Η Αλεπού και ο Σκίουρος έμειναν στο 5ο Νηπιαγωγείο της Δράμας
Ο λύκος και το κοράκι πήγαν στο Νηπιαγωγείο της Μεγάλης Παναγιάς στην Χαλκιδική
Το αρκουδάκι και ο σκαντζόχοιρος πήγαν στο 7ο Νηπιαγωγείο Πτολεμαΐδας
Ο λαγός και το πρόβατο πήγαν στο 1ο Νηπιαγωγείο Προσοτσάνης Δράμας
Ο Κότσυφας και εγώ ήρθαμε στην Λέσβο ,στο Νηπιαγωγείο Παρακοίλων ,αλλά για έναν λόγο που ακόμα δεν έχουμε μάθει ,ο Κότσυφας δεν έχει εμφανιστεί ακόμα!
Μυστήριο καλύπτει τα ίχνη του..Είμαι σίγουρη πως τα παιδιά σας έχουν ενημερώσει γι' αυτό.
Τέλος το Ποντικάκι μας ξενιτεύτηκε!Πήγε στη Λιθουανία στο Νηπιαγωγείο "Nykstykas"που βρίσκεται στην πρωτεύουσα της χώρας τη Βίλνιους...
Βέβαια όλοι είχαμε το λόγο μας...Θα θυμάστε ότι αναφέρονται όλοι οι λόγοι στην ιστορία που σας έχουμε διηγηθεί στην αρχή....
Όπου και να πήγαμε τα παιδιά μας καλοδέχτηκαν και μας αγαπούν...
Θέλησαν να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους,το νηπιαγωγείο τους,τον τόπο τους μέσα από ένα ωραίο κολάζ φωτογραφιών, από όπου όμως έλειπε ένα κομμάτι που έπρεπε να βρουν τα άλλα σχολεία...Ήταν κάτι χαρακτηριστικό από τον κάθε τόπο...Έτσι αυτή η γνωριμία πήρε την μορφή παιχνιδιού και όλοι άρχισαν να ψάχνουν τα χαμένα μέρη...Εμείς ας πούμε τους στείλαμε αυτό
και εκείνοι έψαξαν σε χάρτες και φωτογραφίες να ανακαλύψουν αυτό που λείπει...Το βρήκατε εσείς μήπως;;;;
Μπράβο σας!!!Σωστά!!!Είναι το πέτρινο γεφύρι έξω από το χωριό στο δρόμο για την Άγρα!
Το ίδιο κάναμε και εμείς για να βρούμε το μέρος των άλλων...Ψάξαμε σε χάρτες και στο Google Earth που πολύ μας άρεσε
και τα βρήκαμε όλα:
Τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας στην Δράμα
Το Λαογραφικό Μουσείο της Προσοτσάνης
Το παλιό Υδραγωγείο της Πτολεμαΐδας
Το Δημοτικό Σχολείο της Μεγάλης Παναγιάς
Το μνημείο των Σταυρών στη Βίλνιους
Τα παιδιά βρήκαν αρκετά ενδιαφέρον το παιχνίδι αυτό ...Ελπίζουμε να ακολουθήσουν κι άλλα ...
Λίγο πριν κλείσουμε πήραμε την απόφαση να "συναντηθούμε" με τηλεδιασκέψεις τα σχολεία μεταξύ τους και να πούμε τα ζωάκια τα νέα μας...Μόλις που πρόλαβα να κάνω την πρώτη μου τηλεδιάσκεψη με την Αλεπού, τον Σκίουρο και το 5ο Νηπιαγωγείο της Δράμας! Μετά έκλεισαν τα σχολεία!
Η συγκίνησή μου που τους ξαναείδα ήταν μεγάλη!!!Βέβαια και τα παιδιά χάρηκαν που γνωρίστηκαν μεταξύ τους....
Τους είπα και για τον Κότσυφα γιατί αναρωτήθηκαν πού ήταν...Η τελευταία ελπίδα που είχα ότι γύρισε πίσω στην Δράμα, χάθηκε καθώς η Αλεπού και ο Σκίουρος δεν ήξεραν τίποτα, ούτε τον είχαν δει από τότε που φύγαμε...
Είπαμε να ενημερώσουμε και τα άλλα ζώα αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε να κάνουμε άλλες τηλεδιασκέψεις...
Φίλοι μας ήμουν πολύ καιρό μόνη μέσα σε μια άδεια τάξη...Δίχως τα παιδιά τα σχολεία δεν έχουν ζωή!!!Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο σπίτι της μίας από τις νηπιαγωγούς για να τους βλέπω στα μαθήματα και να συμμετέχω στις δραστηριότητες γιατί μου αρέσουν...Διαπίστωσα πως όλο αυτό, η λεγόμενη τηλεκπαίδευση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των γονιών ,των παιδιών και των νηπιαγωγών, είναι πολύ μακρυά από αυτό που λέμε νηπιαγωγείο...Η ζωή στο νηπιαγωγείο είναι αλληλεπίδραση, διάδραση, κοινωνικοποίηση,παιχνίδι με το σώμα και το νου και όλες τις αισθήσεις...Στο νηπιαγωγείο οι δραστηριότητες εναλλάσσονται στατικές και κινητικές ανά δεκάλεπτα ή τέταρτα της ώρας.Εννοείται πως δεν υφίσταται καμία καθήλωση σε οθόνη υπολογιστή για τόση ώρα!!!Επίσης με την παρούσα συνθήκη αλλάζει και η συμπεριφορά των παιδιών με την παρουσία των καμερών και των γονιών τους...Θέλουμε να κρατήσουμε το μόνο θετικό που υπάρχει: την επαφή!Να βλεπόμαστε!!! Να συνομιλούμε και να εκφραζόμαστε!!!Να ακούμε και να μας ακούν!!!
'Οχι για να ελέγξουμε τον ψηφιακό μας ήχο!!!
Αλλά για να δυναμώσουμε τη φωνή της καρδιάς μας!!!
Δύο εβδομάδες τώρα φίλοι μας ,είμαστε μακρυά από την αγαπημένη μας τάξη.Προσπαθούμε όλοι παιδιά ,γονείς και εκπαιδευτικοί να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να μην χάσουμε την επαφή με την ομάδα μας ,να πλουτίσουμε σε εμπειρίες και να κερδίσουμε γνώση μέσα από αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη που ζούμε...Ας θυμηθούμε κάποιες δράσεις μας λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία...
Μιλούσαμε για το φθινόπωρο που είναι στις δόξες του
και φτιάξαμε το φθινοπωρινό δέντρο της τάξης μας...
Παίξαμε με τα χρώματα του φθινοπώρου και ζωγραφίσαμε....
Βρήκαμε λέξεις από το γράμμα Φφ
Αναρωτηθήκαμε γιατί πέφτουν τα φύλλα και παρακολουθήσαμε σχετικά βιντεάκια που μας οδήγησαν στο φαινόμενο της φωτοσύνθεσης
την οποία δραματοποιήσαμε
Η χλωροφύλλη παίρνει φως από τον ήλιο
Διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα
και νερό και μαγειρεύει την τροφή των φύλλων
Ταϊζει τα φύλλα
την άνοιξη και το καλοκαίρι
και τα φύλλα είναι υγιή και δυνατά
μέχρι που έρχεται το φθινόπωρο και τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο και η χλωροφύλλη δεν έχει τα κατάλληλα υλικά για να μαγειρέψει
και τα φύλλα γίνονται αδύναμα και πέφτουν από το δέντρο
και αποτυπώσαμε στο χαρτί.
Φτιάξαμε χλωροφύλλες, κούκλες-μαρότ
και χωρίσαμε τα δέντρα που γνωρίζουμε σε δύο ομάδες:τα αειθαλή (που κρατάνε τα φύλλα τους το χειμώνα) και τα φυλλοβόλα(που χάνουν τα φύλλα τους το χειμώνα).
Βγήκαμε στην αυλή και παρατηρήσαμε τα δέντρα και τους θάμνους,ψάξαμε και μαζέψαμε φύλλα φθινοπωρινά
και φτιάξαμε κολάζ
Ακούσαμε το Φθινόπωρο του Vivaldi
παρακολουθώντας εικόνες με δάση το φθινόπωρο και ζωγραφίσαμε το αντίστοιχο δικό μας.
Το φθινόπωρο έχει και τις γιορτές του.
Την 8η Νοεμβρίου που γιορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλης της Μυτιλήνης (8/11/1912) που ήταν η αρχή της απελευθέρωσης του νησιού μας από τους Τούρκους,αλλά και την γιορτή των Ταξιαρχών που προστατεύουν την πολεμική μας αεροπορία και το νησί μας.
Τιμήσαμε το νησί μας με τα λόγια ενός ποιητή που κατάγεται από την Λέσβο, τον Οδυσσέα Ελύτη.
Γράφει ο Ελύτης για τη Λέσβο
(από το βιβλίο του ‘Ο ζωγράφος Θεόφιλος’)
«….. Πουθενά, σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου,
ο Ήλιος και η Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά,
δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους
όσο επάνω σ‘ αυτό το κομμάτι γης που κάποτε,
ποιός ξέρει σε τι καιρούς απίθανους,
ποιός Θεός, για να κάνει το κέφι του, έκοψε και φύσηξε μακριά,
ίδιο πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους.
Μιλώ για το νησί που αργότερα, όταν κατοικήθηκε, ονομάστηκε «Λέσβος»,
και που η θέση του,όπως την βλέπουμε σημαδεμένη στους γεωγραφικούς χάρτες
δε μοιάζει να ανταποκρίνεται και πολύ στην πραγματικότητα.»
Την 17η Νοεμβρίου που γιορτάζουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου (17/11/1973) που ήταν η αρχή της πτώσης της δικτατορίας των συνταγματαρχών...
Παρακολουθήσαμε βιντεάκια και φωτογραφικό υλικό από την εποχή εκείνη
και διαβάσαμε το βιβλίο
Ακούσαμε τραγούδια της εποχής αλλά εστιάσαμε σε ένα πιο πολύ δικό μας, που μας άρεσε πολύ
Ζωγραφίσαμε και μεις κάτι που αγαπάμε σε έναν τοίχο...
Διαβάσαμε την υπέροχη Ντενεκεδούπολη
την ζωγραφίσαμε
και κόβοντας και κολλώντας φτιάξαμε ένα ομαδικό έργο...
Ακούσαμε τα τραγούδια της και σας τα αφιερώνουμε σαν αποχαιρετισμό ...
Αποχαιρετάμε και το παράξενο φθινόπωρο που ζούμε για να υποδεχτούμε σε λίγες μέρες τον χειμώνα...
